"Μαμά, το ρολόι γιατί τρέχει συνέχεια;"...

...αυτό με ρώτησε η κόρη μου, όταν κάθε 1 ώρα με ρωτούσε τί ώρα είναι, και τί κάνουμε εκείνη την ώρα.

Άραγε, από τώρα καταλαβαίνει ότι ο χρόνος τρέχει συνέχεια, δεν σταματάει και εμείς οφείλουμε να πηγαίνουμε σύμφωνα με τα νερά του;

Όταν ήμουν μικρή, σαν την κόρη μου, ομολογώ δεν είχα τέτοιες απορίες... με ένοιαζε να παίξω με τα αγαπημένα μου παιχνίδια. Ερχόταν το βράδυ, κοιμόμουν, ξύπναγα το πρωί, ξανά πάλι τα ίδια, αλλά μου άρεσαν, δεν βαριόμουν, δεν αναρωτιόμουν τί θα κάνω αύριο, ή σε μία-δύο ώρες. Δεν αγχωνόμουν, δεν θυμάμαι να ακολουθούσα κάποιο πρόγραμμα.

Ο καιρός τρέχει. Δεν αλλάζει αυτό. Δεν μπορεί να σταματήσει. Ίσως να πήγαινε πιό αργά στις όμορφες, ευτυχισμένες στιγμές, και να πήγαινε πιό γοργά στις άσχημες.

Εάν σταματήσει, θα εμποδίσει να έρθουν τα καλύτερα στις ζωές μας.

Read more »

Αγάπη... ;

Ξέρετε τί είναι αγάπη;

Τί περιλαμβάνει;

Ξέρετε πού μπορούμε να την βρούμε;

Φαίνεται; Είναι κρυμένη;

Διάβασα πρόσφατα ένα πολύ όμορφο κείμενο σχετικά με το τί είναι αγάπη,

αλλά τελικά το ερώτημα απαντήθηκε με το τί ΔΕΝ είναι αγάπη.

ΔΕΝ είναι εφήμερη.

ΔΕΝ σε κάνει να πονάς.

ΔΕΝ σε αφήνει ημιτελή.

ΔΕΝ σε καταπιέζει.

ΔΕΝ σε αφήνει μόνο.

ΔΕΝ σε αφήνει στάσιμο.

ΔΕΝ βρίσκεται μόνο σε ένα πράγμα.

ΔΕΝ σε κάνει δυστυχή.

Σε εμένα, αγάπη είναι σε κάθε τί από όλα τα παραπάνω,

και σε κάθε τί μικρό ή μεγάλο που ανακαλύπτω κάθε ημέρα. 

Στην μητρική αγάπη.

Σε ένα άγγιγμα ζεστό.

Σε ένα βλέμα.

Σε μια καλή πράξη.

Σε μια καλή ημέρα.

Σε εσάς τί είναι ΑΓΑΠΗ;

Read more »

Η βόλτα με το λεοφωρείο

Η βόλτα με το λεοφωρείο μπορεί να γίνει πολύ πολύ ευχάριστη, αρκεί να την απολαύσeiς μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Σήμερα είχαμε την καθιερωμένη μας δραστηριότητα, όπως κάθε Τετάρτη, μουσικοκινητική στο Ωδείο με την κα. Βάσω. Σήμερα όμως, είπαμε να κάνουμε την διαφορά, να αφήσουμε στο σπίτι το αυτοκίνητο και να πάρουμε το λεοφωρείο. 

Οι ερωτήσεις-απορίες-παρατηρήσεις αρχίζουν...

- Μαμά, από πού θα πάρουμε το λεοφωρείο;
-  Ουάου, κοίτα, κουνιέται πάνω-κάτω!
- Μαμά, γιατί ανεβαίνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
- Δεν θέλω να κατέβω από το λεοφωρείο!
- Θέλω να πηγαίνουμε με το λεοφωρείο κάθε μέρα!

Σε όλη την διαδρομή, παρόλο που την έχουμε κάνει πάρα πολλές φορές, ήταν σαν να την κάναμε για πρώτη φορά, και ξαναπαρατηρούσαμε ό,τι κι αν βλέπαμε μέσα από τα μεγάλα τζάμια του λεοφωρείου. Είχαμε άλλη προοπτική των πραγμάτων από εκεί!


Αφού κατεβήκαμε, ευχαριστήμαστε μάλιστα το λεοφωρείο που μας έφερε σπίτι:
"ευχαριστούμε λεοφωρείο"!

Read more »

Σου κάνει καλό να είσαι γονιός, γιατί:……

Η φίλη μου NewAgeMama με προσκάλεσε, όπως και άλλες φίλες-μπλόκερ, να καταγράψουμε "Γιατί μας κάνει καλό να είμαστε γονείς."

Πέρα του ότι είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να διασκεδάσουμε, ανταλλάσοντας απόψεις, να γνωρίσουμε κι άλλες μπλοκο-φίλες-μαμάδες, είναι και ένας τρόπος να θυμηθούμε τα καλά της καθημερινότητάς μας αλλά και συγκεκριμένα όλα αυτά τα όμορφα πραγματάκια που ζούμε με τους λιλιπούτειους ανθρωπάκους μας, ξεφεύγοντας από τα άσχημα πράγματα που είμαστε μάρτυρες πλέον καθημερινά στην χώρα μας.

Μας είπε η φίλη μας NewAgeMama, να παραθέσουμε 12 λόγους... θα προσπαθήσω να μην επαναλάβω πολλούς λόγους που έχουν ήδη πει, και να μείνω πιστή στους 12!!

Ξεκινώ...

1. Ανακαλύπτεις όλα αυτά του γιατί υπάρχεις,

2. Ξανα-Ανακαλύπτεις τη φύση από το τόσο δα μικρό σποράκι,

3. Ξανα-Γίνεσαι παιδί σε κάθε ευκαιρία,

4. Γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος,

5. Ανακαλύπτεις καινούρια νοήματα και βαθύτερα συναισθήματα,

6. Η άνευ όρων αγάπη πάντα και παντού,

7. Νοιώθεις ότι "δημιουργείς" νέους, καλύτερους ανθρώπους για το μέλλον (τουλάχιστον το προσπαθείς και το ελπίζεις),

8. Αποκτάς μεγαλύτερη αυτο-γνωσία,

9. Ανα-Καλύπτεις το νόημα της Ζωής, της Δημιουργίας, της Αγάπης,

10. Αυτά που θεωρούσες σημαντικά, γίνονται ασήμαντα,

11. Μαθαίνεις ότι δεν είσαι τέλειος, αλλά Άνθρωπος,

12. Μαθαίνεις να βλέπεις ΠΑΛΙ μέσα από τα μάτια των παιδιών σου.


......Αχ αχ θα μπορούσα να γράψω τόσα μα τόσα πολλά ακόμη!!!

Τα βήματα που κάνουμε στην παιδική μας ηλικία, τα κάνουμε ξανά και ξανά, με την διαφορά ότι ανακαλύπτουμε διαφορετικές πτυχές κάθε φορά για το ίδο πράγμα.

Ο Γιονιός είναι Δάσκαλος της Ζωής!

Read more »

Ο πελαργός και η... κατάθλιψη

Θλίψη, και επιθετικότητα ακολουθούν τη γέννα

Στα λατινικά ονομάζεται post partum depression (κατάθλιψη, μετά τον αποχωρισμό). Η επιλόχεια κατάθλιψη συγκρούεται με το ρομαντικό στερεότυπο της ευτυχούς μητέρας, που αισθάνεται πληρότητα όταν κρατά το νεογέννητο μωρό στην αγκαλιά της, είναι ωστόσο υπαρκτή και αρκούντως απειλητική, αν δεν τύχει της κατάλληλης θεραπείας – βοήθειας από ειδικό. 

Βεβαίως, πολλές μητέρες ομολογούν ότι γονατίζουν από τις δυσκολίες της πρώτης – απαιτητικής - περιόδου συμβίωσης με το βρέφος, δηλώνοντας ότι ο δεσμός μαζί του δεν είναι ακαριαίος. Παράλληλα με τις ορμονολογικές αλλαγές, νοιώθουν έντονη κούραση, εκνευρίζονται όταν το μωρό είναι ανήσυχο, εύχονται να μπορούσε κάποιος να τις αποδεσμεύσει από το δύσκολο έργο τους. 

Η ένταση του συναισθηματικού προβλήματος, και εν τέλει η εξέλιξή του σε σοβαρή νόσο, εξαρτάται από το ψυχικό υπόβαθρο κάθε γυναίκας _είναι σαφές ότι συμβάλλουν καθοριστικά παράγοντες του παρελθόντος, όπως και το πώς η ίδια έχει βιώσει τη σχέση με τη μητέρα της ως παιδί. 

Τα συμπτώματα της επιλόχειας κατάθλιψης είναι μεταξύ άλλων έντονη θλίψη, άρνηση ενασχόλησης με το παιδί, αλλά και επιθετικότητα απέναντι του, διαταραχές διατροφής και ύπνου, απρόσμενες διακυμάνσεις βάρους, ευσυγκινησία, καθώς και έλλειψη ευχαρίστησης για πράγματα, που στο παρελθόν είχαν ακριβώς την αντίθετη «απήχηση». Δεν αποκλείονται ούτε οι έμμονες ιδεοληψίες σε σχέση με το μωρό, ούτε και η διαταραχή, γενικότερα, στις διαπροσωπικές σχέσεις της μητέρας. 

Σημαντική ευθύνη για τον εντοπισμό της νόσου έχουν γυναικολόγοι, μαιευτήρες, και μαίες που έρχονται σε επαφή με τη γυναίκα. Σύμφωνα με την κυρία Σοφία Χατζηδημητρίου, ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια, κάθε γυναίκα είναι ξεχωριστή : δεν εκδηλώνουν όλες οι μητέρες τα ίδια συναισθήματα, την ίδια χρονική στιγμή. Ενώ, για παράδειγμα, η πρώτη εγκυμοσύνη έχει κυλήσει ομαλά, η δεύτερη μπορεί να επιφυλάσσει τον κίνδυνο της επιλόχειας κατάθλιψης. 

Κρίσιμο ρόλο παίζει, όπως είναι φυσικό, και ο σύντροφος. Αν δεν έχει συναίσθηση της κατάστασης της μητέρας, ενδέχεται να της εντείνει το πρόβλημα, να την κάνει να αισθανθεί αποξενωμένη, απομονωμένη, αβοήθητη. Η υποστήριξη από το περιβάλλον, από την ευρύτερη οικογένεια, έχει τη δύναμη να αναχαιτίσει τη μελαγχολία, να μην την αφήσει να εξελιχθεί σε επιλόχεια κατάθλιψη, δηλαδή σε σοβαρή ψυχική νόσο. 

Πηγή: www.tovima.gr

Read more »